Dobrze używałeś kapłaństwa mój bracie

Opis:

„Wśród szeregowych kapłanów, z których każdy ma swoją niepowtarzalną historię, już to z racji swej osobowości, jak też z racji warunków pracy i własnych doświadczeń duszpasterskich, niekiedy pozostających wyłączną własnością «zabieraną do grobu», pojawiają się tacy, wokół których tworzą się legendy pokonujące czas…”.

Z całą pewnością do tej grupy kapłanów należą dwaj bracia: księża Stanisław i Andrzej Bajerowie. Chociaż od chwili ich śmierci upłynęły już lata, to jednak pamięć o nich wciąż jest żywa pośród
tych, z którymi żyli, wśród kapłanów i wiernych świeckich.

Przyszło im żyć i pełnić posługę kapłańską w okresie dwóch wielkich terrorów: koszmaru II wojny światowej oraz ciemnych latach PRL-u. W tym trudnym okresie dziejów okazali się niezłomni, dla wielu stali się oparciem, symbolem wierności Bogu i człowiekowi mimo szykan, prześladowań, gróźb i prób zastraszenia ze strony panujących wówczas nieludzkich systemów. Całą postawą ukazywali, że „wolność jest w nas”, że Bogu należy się pierwsze miejsce w życiu człowieka, i że człowiek, jak naucza Sobór Watykański II,
jest drogą Kościoła.

Ich ówczesny Pasterz, a dzisiaj już błogosławiony Jan Paweł II, dał o nich piękne świadectwo stwierdzając: „Obaj dobrze się zasłużyli Ludowi Bożemu w Kościele krakowskim, obaj wycisnęli głębokie piętno na życiu naszej społeczności kapłańskiej. Obaj w szczególny sposób przynależą do Chrystusa Dobrego Pasterza”.

Cieszę się, że ukazuje się pozycja pt: „Dobrze używałeś kapłaństwa, mój bracie…” Księża Stanisław i Andrzej Bajerowie: świadectwo życia, świadectwo epoki. Jednocześnie żywię głęboką nadzieję, że pomoże ona w przypomnieniu i ocaleniu od zapomnienia tych pięknych postaci, bezkompromisowych w wierności Bogu i oddanych bez reszty zmaganiu o godność człowieka.

Stanisław kard. Dziwisz